Naar aanleiding van mijn post over het artikel over Overgewicht en borstgevoede baby’s kwam er nogal wat kritiek. Er zou wel degelijk sprake zijn van exclusief borstgevoede kinderen na 3 maanden. En inderdaad, in de abstract is dit anders weergegeven dan in het oorspronkelijke onderzoeksrapport.
Maar ook als wel volledig borstgevoede kinderen gevoed zijn, hoe zijn die dan gevoed? Want er gebeurt echt veel rond voedingsadvisering tussen 3 en 6 maanden.
Ik zie in mijn praktijk kinderen die op de borst overvoed worden. Waarbij ouders bij elke zucht onmiddellijk denken dat het om honger gaat. Moeders met een overproductie die maar dóór blijven aanbieden. Vaders die bij elk huiltje hun vrouw vragen om de borst te geven omdat hun kind wel honger zal hebben.
Maar dat zijn er niet zo veel. Veel vaker zie ik ouders met kinderen die ten onrechte denken dat er te weinig moedermelk is. En die daarom hard gaan werken om meer te geven: moedermelk, kunstvoeding en vaste voeding.
Neem nou mijn cliënte van vandaag. Een prachtige sterke baby van 4 maanden die naar mij doorverwezen is door het consultatiebureau vanwege borstvoedingsproblemen. Ze drinkt te kort en te vaak, en afkolven op het werk levert te weinig op.
Ik zie een stralend kind dat open en vrolijk rondkijkt, zich actief met het gesprek probeert te bemoeien en nauwelijks te verleiden is om te drinken. Ze heeft meer interesse in mij en de ongewone omgeving dan in haar moeders borst. Als ze de borst toch onder haar neus krijgt duwt ze die beslist weg, lacht naar haar moeder en probeert te praten. Niet bepaald het gedrag van een kind dat te kort krijgt toch?
Maar moeder concludeert met een bezorgd gezicht ‘zie je ze denkt dat er niets inzit, en ze probeert het niet eens meer’. Daarna vertelt ze dat ze ‘maar’ 90 – 110 cc kan kolven terwijl haar dochter volgens consultatiebureau minstens 140 cc nodig heeft, en volgens het kinderdagverblijf zelfs wel 160 cc per keer. Ze heeft geprobeerd op haar werkdagen nu 3 x te kolven, en op haar vrije dagen thuis ook nog 2 x extra. Om maar genoeg melk te hebben.
En voor het slapen heeft ze van alle kanten gehoord dat ze beter wat pap kan geven, of in plaats van de borst dan tenminste een grote fles afgekolfde melk zodat haar dochter dan tenminste met een volle buik naar bed kan. En ’s nachts door zou slapen.
En verder heeft ze natuurlijk op internet gekeken: powerkolven, donormelk, domperidon, syntocinon, fenegriek, stoppen met werken. Alles had ze al overwogen.
En dat alles voor een prachtig slank sterk kind dat nergens last van heeft. Dat gewoon nog 2 x per nacht bij mama drinkt en dan meteen weer in slaap valt. Dat gewoon 7 á 10 minuten per voeding drinkt en dan verder de wereld wil verkennen. En dat ook op het kinderdagverblijf met 3 x 90 cc voeding volstrekt tevreden is.
Als deze moeder alles uit de kast getrokken had was haar kind mogelijk ook te dik geworden. Onnodig. Op exclusief moedermelk. Met heel hard werken.
Dus die exclusief borstgevoede te dikke kinderen in het onderzoek… hoe werden die gevoed tussen 3 en 6 maanden? Werden ze tussen 4 en 6 maanden vast bijgevoed omdat ze te weinig leken te drinken bij mama? Werkte hun moeder extra hard aan haar melkproductie omdat ze dacht niet genoeg te hebben? Kregen ze een extra fles afgekolfde melk om toch door te slapen?
Ik kan me helemaal voorstellen dat overvoeden op moedermelk kan, en dan bij zal kunnen dragen aan overgewicht. Maar meer onderzoek naar hoe en wat is dan toch echt nodig. Gelukkig geven de onderzoekers dat ook zelf aan. Hopelijk gebeurt het goed, met voldoende oog voor detail naar hoe er gevoed is tussen die belangrijke 3e en 6e maand.