‘Maar vind jij als professional het dan ook niet gek/verkeerd/zorgwekkend/ongewoon/symptomatisch dat een kind van x weken/maanden nog zo vaak aan de borst drinkt’?
- Een baby van 7 weken zou toch genoeg moeten hebben aan 6 voedingen
- Een baby van 3,5 maand zou zich toch makkelijk 1 uur moeten kunnen handhaven in een babymassagegroep
- Een baby van 5 maanden oud zou toch in staat moeten zijn tot enige zelf-regulatie bij frustratie
- Een baby van 7 maanden zou geen nachtvoeding meer nodig horen te hebben
- Voor een kindje van 1,5 is het toch niet emotioneel gezond om getroost te worden met de borst
Mijn antwoord was steeds een vriendelijk ‘waarom (niet)?’
En dan was het antwoord ‘omdat’ of ‘daarom’.
Wat we verwachten van kinderen is cultureel bepaald. In sommige delen van de wereld worden kinderen met 5 á 9 maanden al zindelijk, in delen van India lopen kinderen verrassend snel omdat ze erop getraind worden. En de rol die de borst speelt is bij uitstek omgeven door ideeën en emoties.
Veel van onze spelregels lijken gebaseerd op het idee dat kinderen snel onafhankelijk moeten worden. En dat borstvoeding veel vraagt van moeders, alleen gaat om voeding en zo snel mogelijk moet worden afgebouwd. Waarom zou dat moeten?
Voor ieder die denkt dat wij het doen zoals het hoort hier een link naar een cultuur waar ‘gewoon zoals het hoort’ er heel anders uitziet. Het leven is zoveel leuker met wat ruimte en speelsheid.
http://www.incultureparent.com/2011/02/breastfeeding-land-genghis-khan/